Jabłka łąckie to obok śliwek i produkowanej z niej śliwowicy najbardziej znany produkt pochodzący z Łącka. Posiadają tzw. „górską zieloną nutkę”, czyli są bardziej wyraziste w smaku. Swój wyrazisty smak, soczystość oraz zapach zawdzięczają mikroklimatowi Kotliny Łąckiej oraz ukształtowaniu terenu – większość sadów znajduje się na stokach o nachyleniu około 15 stopni, stwarza najkorzystniejsze rozłożenie rocznych temperatur.
Tradycja:
Łąckie sadownictwo ma wieloletnią tradycję. Przekazy historyczne mówią, że uprawa owoców znana była już w XII wieku, a suszone jabłka z terenów Łącka trafiały nie tylko na polskie stoły. Spławiano je Dunajcem do Wisły i dalej do Gdańska, a następnie płynęły morzem do innych krajów. Dokumenty z kolejnych wieków potwierdzają istnienie sadów na tych terenach. W XVII i XVIII w. sady jabłoni i śliw na tych terenach były już bardzo duże. Według opowieści ogromny wkład w rozwój sadownictwa na tych terenach mieli miejscowi proboszczowie. Ks. Macieju Szaflarskim, który zarządzał parafią w latach 1844 – 1868 w trosce o poprawę bytu materialnego swoich parafian nakazywał narzeczonym posadzenie przed ślubem co najmniej 10 szczepów owocowych. Z kolei ks. Jan Piaskowy, który objął probostwo w roku 1897 i zastał parafię w stanie moralnego zepsucia i pijaństwa nakazywał w ramach pokuty za popełnione grzechy sadzić drzewka owocowe. Jednak mieszańcy dalej grzeszyli i sadzili drzewka owocowe, ufając, że obie te czynności zostaną im policzone w poczet dobrych uczynków. Obecnie w Łącku i okolicach owoce dalej dojrzewają w plebańskich sadach, a proboszczowie rozsmakowują się w soku wyciśniętym z własnych owoców i promują go rozdając jako nagrodę, a nie za pokutę. Ponadto w dalszym ciągu w niemalże każdym łąckim ogrodzie możemy spotkać drzewa jabłoni, grusz, śliw, wiśni, krzaki porzeczek, agrestu, malin czy winogrona i truskawki.
Wygląd:
Wygląd jabłek w dużej mierze zależy od odmiany. Średnica owocu, mierzona w najszerszym miejscu, wynosi 4,5-9 cm. Dla jabłek łąckich charakterystyczny jest większy rumieniec, który pokrywa większą część owocu. Niektóre z odmian mają nalot woskowy.
Smak:
Wyrazisty smak i specyficzny, głęboki zapach. Większość owoców uzyskiwanych w rejonie Łącka cechuje się wyjątkową soczystością i aromatem.
Informacje dodatkowe:
Od 1947 co roku na stoku Góry Jeżowej w Łącku odbywa się „Święto Kwitnących Jabłoni”, podczas którego prezentowany jest dorobek gospodarki i kultury regionu sądeckiego, połączony z możliwością degustacji potraw regionalnych i „Łąckiej śliwowicy”.
10.10.2005 jabłka łąckie zostały wpisane na Listę Produktów Tradycyjnych
Źródła:
http://www.minrol.gov.pl
http://www.lackieogrody.pl/